Sabah, bize göre. Hatta şimdilik sadece bana göre.
Kahvem önümde, neil young kulağımda, evet şimdi sigaram elimde, özlediklerim üst katta yataklarında...
O kadar istemiyorum ki çıkmayı bu gerçekten...
Muz likörü, süt ve kahveyle karışıtırılır, mükemmel uyum...
Yürütmez kar yok ya sokaklarında Ankara'nın, içimi ısıttı serinliği...
Yaptığı şapşallıklara gülebilmesi ne kolay aslında insanın.
Şişik egolarla, komlekslerle çevrelenmiş olunca kişi, unutuyor güzellikleri.
Söylediklerime dikkat etmem gerekmeden, alınır mı diye düşünmeden yaşamak ne güzel aanı.
Unutmuşum.
Rahatladım.
O pikap, bu pikap, şu pikap...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder