Kızgınlıklarım beni üzüyor.
Yenildiğimi biliyorum.
Kendime hiç durmadan yeniliyorum.
Savaş hiç bitmiyor.
İçerde huzur hiç yok.
Egom
lanet olasıca egom,
kafamı çevirecekken
tokat attırıyor.
Güç nedir
ne saçma şey...
Birbirimizin üstüne çıkmaya bu kadar ihtiyacımız var mı gerçekten?
Paylaşsak
Kabul etsek
Vazgeçsek
Sonuç vermeyen çabalarımın ortasında
ben hala insanım.
hala korkuyorum reddedilmekten
Saldırıyorum,
sarılmak isterken.
Keşke olsa
keşke sadece bana bağlı olsa
Savaş
hem içerde hem dışarda
Huzur sadece kurgu.
Tutturulamayan kurgu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder