4 Temmuz 2012 Çarşamba

don't let me down da ne beklenti dolu.
Yıkılmamak için dayanmamak gerek
ama yine de destek istiyor insan.
Zaten en büyük insanlık göstergesi de çelişki galiba.
Hep kendisiyle dengesiz bir çatışma halinde gibi.
Ne söylediklerini yapabiliyor
ne istediklerini alabiliyor
ama salakça bir umut peşinde hiç pes etmiyor sanki.

Don't let me down my friend
ama bunu söylerken bile düşüyorum.
Biliyorum.
Alışıyor insan hayal kırıklığına da
ama acısı hafiflediğinden değil
geleni görmek o sadece
Evet olasılıklar sınırsız belki
ama insan
o kadar sınırlı ki
istemese de gerçekledikleri hep bir çember içerisinde.
Zaten yapı itibariyle de çemberlere girmek için çaba sarf etmekte
aidiyet de büyük problem
bak yine patlamalar
bir ordan bir burdan
olur ama bazen öyle de olur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder