Saklanmayı bilmiyorum ki ben.
İçimde tutmayı bilmiyorum...
Herkes bambaşka, her şey bambaşka.
Ben de böyleyim.
Özel hayatım da yok,
azar azar kendimi sunmalarım da...
Hiçbir zaman kaçan insan olmadım
olmak istedim bazen
değer belki diye
ama onu da beceremedim..
Çünkü ben değil o.
Buyum ben işte.
Böyle orta yerde öylece duruyorum.
Konuşuyorum
fikir yürütüyorum
seviniyorum
üzülüyorum
kıskanıyorum
çıldırıyorum
dans ediyorum
ağlıyorum
makyajım akıyor ama ağlıyorum.
Hiç sırrım yok,
adam benim sırrım yok...
Ne boklar yedim ve sırlamadım onları...
Ben miyim zor olan...
Oysa ne kadar da malım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder