ARTIK

Kızmaktan da kızdığıma üzülmekten de yoruldum artık.
Artık.
Yorulmaktan da yoruldum.
Kaybolmuşluğumun ortasında
evim denilen yerde
var ettiğim hiçbiryerdelikte kayboldum.
Zor biliyordum.
Hep biliyordum.
Hiçbir şey bilmiyorum.
Gidesim var.
Lekesiz zihnin sonsuz gün ışığı...
Silesim var
Silinesim var
Ama yalnızlıkla yaşamak istemiyorum.

Sınırsız bir saygı çerçevesinde efendim,
güzel bir birliktelik arzu ediyorum evrensel alem ile...

Olmuyor, olamıyor.

Yok etmeye çalıştıkça var etmek zorunda kalıyorum kendimi.
Canımı acıtıyor insanlaşmak.
Nefret ediyorum ezberlenmiş insanlık olgusundan
yıkmak istiyorum, düşünülmesi çok önce bırakılmış kuralları...

İnsan, bildiğini sandığı her şeyi unutsa.
Olanı görmek için özüne izin verse.
Sussa kafadaki ölü şeytanlar...

Artık gibiyim sanki.
ezberlerden arta kalan
arttıkça eksilen
cesetleşiyor gittikçe ruhum.
Hissediyorum.
Anne canım yanıyor...
Geçmesini hiç istemiyorum.