4 Nisan 2012 Çarşamba

özlediği bir arkadaşına bunu yazarken ağlayan bir insanım şu an...
Ankaramın bana verdikleri...
keşke kimseleri özlemem gerekmeseydi.
keşke bir an orada, bir an burada olabilseydim.
beden seyahat etmek için çok fazla.
onu üstümden atasım geliyor bazen.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder