14 Temmuz 2010 Çarşamba

SAZAN BENİM

Acıtmışlar, acıttıklarını unutmuşlar, acımaktan dert yanarlar...
Oysa anlamam acıtmaktan bile bile, kimsenin üstüne yıkmam kendi acımı da,
ama
aynı hikaye
söylerim de anlatamam.
Çağrışımlar, çağrışımlar...

Hoş yanlış anlamayı da ayrı severim ben.

Onu bunu geçelim.
Hikayeler, hikayeler...

Sazanlığım ayrı hikaye.
Herşeyim herkeste...
Oysa ellerinde tutmayı bilirler hayatlarını, kendilerine saklamayı...
Önemsiz olaylar, paylaşılmaya değmezler.
Ben sanırım ki herşeyi paylaşmam gerek,
başka bir yerde duyan kulaklar,
kendini dışlanmış hissetmesin.

Çok düşünürüm ben, çok düşünürüm sazan gibi.
Salak gibi.
Es geçeyim, boşvereyim.
Gün gelip de giderken,
Sorsunlar nedendir.
Nedeni baştan beri bellidir derim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder