Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın, ne kadar acıtırsa acıtsın,
müzikle arama duvarlar örmem...
Söz uçar, müzik kalır.
Acı biter, müzik kalır.
Aynı müzik acıyı hatırlatırken, geçtikçe tatlanıverir.
Hatırlattığı anılar silinir, hayaller gelir.
Olmayan zaman, olmayan gerçekte geçiverir, doğru.
Var olan, yok oluverir.
Ama hepimiz ölücez,
belki çok çabuk,
hala aklımızda laflar varken söylenecek...
O kadar yakınıma geldi ki ölüm, hiç yok olmuyor.
O yüzden nefesim tükenene, değerim silinene kadar
söylüyorum içimdekini,
onun bunun yüzüne, senin yüzüne.
An-ı silinir, merak etmiyorum.
Teşekkürler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder