14 Haziran 2010 Pazartesi

O dedi, Bu dedi

vapur var, tır var.
Ulan tren diye birşey var.
Bu blog işi büyük özgürlük kardeşim aklına ne gelse yazarsın yani.
Düşün bak, o vapurlar trenler falan böyle donen bişeyin dış yüzeyinde gidiyolar
yine de düşmüyolar. yerçekimi diye bişey var.
Tabak diyo ki yazdığını okuyunca köşeye pısıp ağlamak istiyorum (pısıp demiyo o da eylem o yani). bunu derken hani bir kızgınlığın var belli ona yazıyosun diyo.
Ben de diyorum ki e bu yaşam.
Yaşamasam neyi yazayım.
Güzelin yazılacak bir tarafı yok pek,
açıkçası etrafta pek güzel bir olay da yok yani.
Gerçi geçen benim herif bana Fight Club DVD'si aldı o hakkaten çok güzel oldu
ama sonra öğrendik meğer benim herif yalan dolan adamıymış,
ee Fight Clubın güzelliği de bi eksiliverdi tabii.
Yani buradan rahatlıkla çıkarabiliriz ki
insanoğlu illa ki bir eliyle verirse öbür eliyle iki katını alır.
E bu çıkarımla da yine insanoğlu olacak itoğlu itin ne menem bir lanet olduğunu anlamış oluyoruz.
Şimdi tabak diyo ki bir kızgınlıkla yazıyorsun.
Ama kardeşim kızgınlık aklıma etkili cümleler koyuyor.( ben beğeniyorum valla)
Buradan da çıkarabiliriz ki dünya üzerinden bir kaç yüz insan aynı anda beni çileden çıkartırsa alim bile olurum alimallah. Yazarım da yazarım.
Ulan hazır yazmışken iyice bir ağzıma sıçılırsa valla çizerim bile.
Yo yooo, öyle değil. Elbet bende de dingillik var.
Annemin de dediği gibi
gördüğünü söyle
anlamıyorsa salla
Anam bir sallamayı öğrenemedim ya ondan kelli inat ediyorum,
tabii burcumun koç olmasının da bir etkisi olabilir.
Neyse yatıyorum ben.
Ben düzenli olarak yatıyorum zaten yani yatarım.
Yatağım da kocaman valla bilgisayarımı (ki kendisi pek tatlıdır) keanara koyarım, yayıla yayıla yatarım.
Düzenli çalışan insanın düzenli uyuması gerekir. Mesela hergün..
Haydi hep rüya görün. Sonra onları gerçek sanın.
Sandıklarınız gerçek olmasın sakın.
Gerçekler sanrı.

3 yorum:

  1. yok bence salmayak. ööööyyyykkkkk

    YanıtlaSil
  2. ne tuhaf de mi? koşunca falan yoruluyo insan, uykusu falan geliyor. ama niye bir şeye kızar ki insan. her şey o kadar izafi ki... koşunca kaslarımız bir salgı salgılıyor duruyoruz. kızınca beynimiz bir salgı salgılıyor yazıyoruz. aslında kızılacak hiç bir şey yok hayatta, çünkü her şey izafi. şartlı koşullanıyoruz. verdiğimiz hiç bir tepkinin pavlovun köpeğinden farkı yok. aslında kimse hiç bir şeyi değiştiremez, sadece bir tane son var. parayı 100 defa at havaya 51 veya 52 defa tura geliyo 45 veya 55 kere hiç gelmiyo. aslında son dediğimiz şey de başı ya herşeyin, onu anlatmam çok zor.

    başım dişlilerin arasına sıkışmışken anca bu kadar yazabilicem sanırım. hadi kendine istediğin gibi bak

    YanıtlaSil