15 Haziran 2010 Salı

BOŞ

Ruhta vurdumduymazlığa ihtiyaç var.
Arada boş da vermek lazım ya,
düşündüm, taşındım,
baktım nefes de kesildi iyice,
anksiyeteden öldürmeyim dedim kendimi
vardım bir eczaneye,
ucuz antidepresan gibisi yok.
Reklama giriyorum 50 mglık Lustrali çaktı mı insan
içi boşalmasa da boşalmış gibi geliyor.
Hazır zaten yaşadığını sandığı herşeyin MIŞ gibi olduğunu öğrenMİŞ gibiyken
buna da alışıyor beden.

Güzel müzikler güzel sözler yazdırır.
Bende pek yok bugünlerde ya kusuruma bakılmasın.
Hatta öyle günler ki
biraz kusuruma bakılırsa bakılsın.

Yetti incelikler, düşünceler.

Hastalıklı beynimi tedaviye başladığım gün,
Yok saymayı da öğrendiğim gün olsun umarım.
Sonuçta sayınca da yok olabilir bir yere kadar herşey.
Gerçi varlık bir şaibe biliyoruz da
adıyaman meselesi gibi
gerçeklemeden var gibi davranıyorum
bütün tepkimeler adıyaman varMIŞ gibi.
Hayatımı da öyle yaşıyorum ben
İyi bok yiyorum tabii.

gitsin herkes kafamdan
Lekesiz Zihnin sonsuz gün ışığı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder