+ -

Gündüz bizi kavuran hava
akşam başka bir kimliğe büründü.
Ekim oldu biraz.
Yağmur yağdı hafif, bulutlar esintiyi getirdi.
Tam, yumuşak müzikler dinleyip, sıcak kahveyle kitap okuma havası işte.

Sigara içmediğimden beri kahveyle de aram bozuldu,
artık o kadar sevmiyoruz birbirimizi.
Hissini çok istedim bu akşam eserken rüzgar,
ama bıraktığı tat hoşuma gitmedi pek, düşününce.
Belki de bana hep, artık sevmediğim arkadaşını hatırlattığı içindir.
Birşeyleri birşeylerle böylesine bütünleştirmek iyi değil belki de.

Ama insan hep başka bir insanla bütünleşmek istemiyor mu?
bütünleşip sonsuza kadar mutlu yaşamak...

Bildiğimiz ve algıladığımız düzen aleminde
pozitife anlam verebilmek için negatife ihtiyacımız var.

Demek oluyor ki;

Ayrı düşmeden bütün
mutsuz olmadan da mutlu olamayız

O zaman her hali sevmek gerek, ucunda olabileceklerden de ötürü birazcık.

O zaman ayırmam gerek kahvemi, kimliği belirsiz sigaradan.
Dumanı üstünde, kokusu burnumda olsun yeniden.