27 Mart 2012 Salı

gulag orkestarla kimseye çaktırmadan kendimden geçiyorum...
Ruh ne acaip şey, bedene vurmadan hareket edebiliyor isteyince.
Nerelerdeyim şimdi bir bilsen...
Yeşilliklerin üstünde süzülürken ben, ılık esinti yüzüme değiyor.
Bedenim odada konuşulanları duyarken
ruhum uzakları anlamlandırıyor.
Bir aşk var bende
öyle bir aşk ki
kimseye kondurmadan da yaşayabiliyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder