ÇOKTULAR

Bir Bülent Ortaçgil sabahındayım.
Pek umut yok içimde.
Daha çok yıkılmışlık var.

Ama olsun sadece yıkım değil hayat.

Fondaki sarhoş dostun bağırtısıyla "saalll be oğğlum" diyenden belli.
Saçındaki rastayı skype skype sallayandan belli.
Kulağımdaki telefonda beni uyutandan belli.
Elinde Poğğça, "hadi kahvaltıya" diye uyandırandan belli.

Mutluluk; hayal kırıklıklarının içinde bir an...