Keyfim yerinde benim.
Bütün bencilliklerin,
bütün yalanların,
bütün yanlışların
ve
bütün doğruların
varlığına rağmen...
Bahar geldi,
bana da geldi.
Çok iyi geldi.
Dün yüzüme değdi güneş,
içimi de dışımı da ısıttı.
Yumuşacık, ışıl ışıl.
Sonra yüzüme değdi güneş,
Başkası için de toplattı kendini.
Yok etmeden yok sayıp,
Vazgeçmeden yok olmak gerekmiş bazen.
İzin vermeyince insan, bilemezmiş ne getirecek gün.
Teşekkür etmek gerek,
gören göze, hisseden ruha, paylaşılan nefese.
Özür dilemek gerek.
bilmeyenden, bilmediğinden ötürü.
Neyse çok gevelemeden lafın sonunu getirmek gerek.
Benim keyfim yerinde.
Diyeceğim o ki;
valla bana uyar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder