7 Temmuz 2011 Perşembe

OHH

Çok değişik oldu kafam..
Bir nevi aydınlanma gibi.
Ellerim parçalanana kadar tuşlara vurmak istiyorum, tıkırtılarla üretmek.
Kulağıma gelen müziği o kadar yakından hissediyorum ki...
Ofisteyim, değilim...

Ne çıkacağını bilmiyorum ama bilmeden yaşamak ne güzel..
Bitmeden yaşamak..
Tüketmeden, üretirken, ürettiğini bilirken..
Uykusuzlukla uykudan uyanmış gibiyim...

Evimde hala uykuda olanlar, ne de güzel kafa açtılar...
Bilerek değil, neden o da belli değil.
Belirsizlik ne güzel..

Çok fazla fikir yürüttüm galiba.
Konuşmayanların yerine konuşmak zor, çok saçma hatta...
Susarsa, suskunluktan anlam çıkarmak gerekiyor.
Çıkarmadan ben anlamları dökülsünler önüme.
Açık olmak ne güzel..

Fesatlık bulaştırmadan düşüncelerime, çirkinlikleriyle kabul ediyorum bugün bütün varlığı...
Bütün yokluğuyla kabul ediyorum.

Etrafımda insanlar, şu an hiç yoklar.
Sesleri sanki uğuldama gibi.
Odaklanmak ne güzel..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder