Yazmak istediklerimi yazabilseydim keşke.
Bu yargılanmaya mahkum halim
fütursuzca konuşma isteğimin yarısı bile değil belki.
Yine de zor. Anlaşılmayı ummak çok zor.
Başka bir yazıda herkes herkesi kendisi gibi sanıyor demiştim.
Belki de o yüzden kimse de kimseyi anlamıyor galiba.
Kaygıdan vazgeçmeli demek ki.
Aynı yere geliyoruz ya
Bilmek istemiyorlarsa
Söylemeyiver.
Bu bir süreç.
İnsan kendini höt diye değiştiremiyor.
Boşvermek o kadar kolay olmuyor.
Ben de susacağım bir gün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder