2 Ekim 2012 Salı

Keşke elimde olsaydı.
Ne kendimi değiştirebilirim
ne de mecbur kaldıklarımı.
Yaşamın laneti. insanoğlu.
Kendini çökerten
umarsızca
alabildiğine acımasız.

Nasıl, nasıl
anlayamıyorum
aklım mı yetmiyor
ruhum mu yoksa kalbim mi

hiçbir şey anlamıyorum ben.

yaksam, yıksam.
gitsem
vakti gelmedi mi sanki
kaçmak mı
kaçmak olsun
kovalandığım için değil yakalandığım için
tutulduğum
kendimi kendime hapsettiğim için.
Çok gerçek değil mi artık her şey.
Gitmem gerek biliyorum.
gider miyim
söylerim ben
ama belki de söylerken gidiyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder