16 EYLÜL 2011
Zamanı şimdi geldi. Öfkem çoktan dindi. Kızgınlıkla ettiğim sözler aynen aşağıdaki gibidir.
Nuevo Tango...
Gece uykusuzluğu, sabah mızmızlığı...
Anlayamıyorum gerçekten bazı insanları...
Kafalarında neyin, nasıl şekillendiğini gerçekten anlayamıyorum.
Öyle zamanlarda Sylar olasım geliyor.
Dinle aklın sesini, ritmini, neyi neden, nasıl düşündüğünü bil.
Bir insan var, veriyorsun ona başkalarının vermediklerini,
iyi davranıyorsun önce, kendi ailesinin bile yapmadığı gibi...
Anlatmaya, göstermeye çalışıyorsun, daha önce görmediklerini.
Geliştirmesi için imkan sağlıyorsun, sende olmayan imkanları başkasının sağlaması için yırtınıyorsun.
Bunu bir güç olarak görmüyor, paylaşmak için, sadece onun için yapıyorsun.
Ama gün geliyor ve sessizlik.
Hiçbir şey girmemiş o kafaya.
Bir sonradan görme çirkinliğiyle bakıyor yüzüne.
O yüze bakınca görmüyor onun için yaptıklarını,
tıpkı aynaya bakınca kendini görmediği gibi.
Bir fincan kahvenin bazen bir an bile hatırı olmuyor işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder