Bütün vücutta bir sancıymış meğersem
Çaresizlik bu demekmiş
bilirken
unutmak için yalvarmak

inanmadığın tanrılardan sabır dilenmek demekmiş.

Ne zormuş be...

Geçermiş
ama nasıl geçeceği hiç bilinmezmiş...

SANDIM Kİ

Bir ameliyat masasında ayırırlarken seni kendinden
kalbim varmadı verdiğin yaşamlara sevinmeye
Seni bir daha hiç görmezdim belki ve bilmezdim yaşar mısın
ama bilmezdim işte...
Dedim ki anneme "görsen tanırsın"
ezildim cümlenin geçersizliğinde.
Sandım ki...
Yine de sandım ki...

Kimsenin bilmezliğinde kaybetmişken biz seni
dilerim ki sen şimdi kendini bulmuş olasın.
Gözyaşlarımız dinecek kuşkusuz
ama dilerim ki varlığımız varlığını hiç unutmasın.
Dinlediğimiz her müzikte
içtiğimiz her içkide bir parça da sen olasın...

Dilim varmadı, aklım almadı...

O zaman
Pink Floyd dinlemek yakışırdı bize.

Küçücük bir kızdı...

Aklımın sınırları ölümün keskinliğiyle kazınırken...

veda etmem gerekmezdi
hiç gerekmemişti
hiç gerekmeseydi...

Kedileri dışarı salmışken
elim kelimeleri seçemezken
heyecanım eskidiği kadar yeniyken
sevdiysem
severdiysem
ne vardı ki
ne oldu
ne olacaktı
kimin umurundaydı
benim umurumda mı
gelmemiş
hiç
gelenden kıymetli olmadı
istekten değil
zaman...
Aanı bilirim ben
aanı unutur
aanı sayarım...
Olmamışın hesabı olanın heyecanından çiğdir
ve belki hiç olmayacaksa
o belki hiç hayal edilmemiştir.

Beni o kadar gördün diye o kadarım mı sandın?

O kadar ki görüşümüz,
birini hep sarhoş, hep ayık, hep aptal, hep akıllı, hep çirkin, hep güzel...
Hep bir şey sanıyoruz.

Oysa insan o kadar bazen öyle / bazen böyle ki.

Kendi sınırlarımızda insanları sınırlıyoruz...

Yazık bize
ne kadar çok insanı tanıma fırsatını kaçırıyor,
ne kadar çok insanı gereksiz yere tanıyoruz,
öyle ya bazılarını da gözümüzde çok büyütüyoruz.

Open your mind derken

Ne yazık bize
hep kendi duvarlarımızda
herhangi bir şey sandığımız birileriyle
sandığımız şeyler yaşıyoruz

More real derken

ansa o
an ya
hep değil an yani
sadece
an işte
sen yazarken geçiveren
yaşarken bitiveren...

Tanıdığımızı zannettiklerimiz
tanıklık ettiklerimiz...

İnsan hep sürpriz

Kimsin ki?
kim bilir?

Severim belki seni
belki artık hiç sevmem

Varlık ve yokluk
fark yaratmıyor bazen...