kendimi tanımıyorum her zamanki gibi
asla
birine bakıyorum aynada
benden alabildiğine uzakta...
Her gün yeni bir yabancıya doğmak,
takip edemediğim bir vazgeçmişlik haliyle...
ve fakat basitliği...
Seviyorum onu.
endişe baş köşede
boşvermişlikle oyunlar oynarken...
bilmediğim sorulara kendinden emin cevaplar veriyorum.
Bildik bir yabancı gibi...
